*!* ဟိုက္ *!*

ကိုယ့္ကမၻာကိုျဖန္႔ခင္းဖို႔အတြက္

ကိုယ့္အထာနဲ႔ကိုေနတာေကာင္းတယ္

ဘာတစ္ခုမွလုပ္လို႔မရတဲ့ေန႔က

ကုလားထိုင္တစ္လံုးေပၚ

တစ္ကိုယ္လံုးကိုအပံုလိုက္တင္ၿပီး

အျပင္ကိုေငးႀကည့္မိခဲ့

အျပင္ဘက္မွာေတာ့ အားလံုးက

၀ါက်င့္က်င့္အျဖဴအမဲဓါတ္ပံုလိုေျခာက္ခမ္းလို႔

တိမ္ဆိုင္ေတြလဲတျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္သြားႀကၿပီ

သံေခ်းတက္မ်က္လံုးထဲ အေရာင္ေတြျဖဴေဖ်ာ့လာ

ေျပာင္းျပန္အရွိန္ေတြပိုျမန္လာႀက...

မေန႔တုန္းကေတာ့

အရာရာေသေသသပ္သပ္ၿပီးဆံုးေတာ့မလိုနဲ႔

ျပဇတ္တစ္ပုဒ္ကိုမေက်မညက္မခ်င္း

အထပ္ထပ္ကေနရတာ ၿငီးေငြ႕ဖို႔ေကာင္းတယ္..

ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေတြ ခပ္မ်ားမ်ားဟာ

သူ႔အလိုလိုသြားေနတဲ့နာရီဒိုင္ခြက္ေတြေပါ့...

ဟိုက္...

ခုမွႀကည့္မိတယ္ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ႀကီးက

ငါ့ရဲ႕ ပုထုဇဥ္အျဖစ္ကိုမလုိတမာအႀကည့္ေတြနဲ႔ ႀကည့္လို႔ ။   ။

ဒီလူ(ေတာင္တြင္းႀကီး)

*$* ဘာလဲ *%*

ဘာလဲ

ဘာလို႔လဲ

ဘာလုပ္လို႔လဲ

ဘာေတြလုပ္လို႔လဲ

ဘာေတြဘာျဖစ္လို႔လဲ

ဘယ္သူကဘာလုပ္လို႔လဲ

ဘာကိုဘယ္သူကလုပ္လိုက္လို႔လဲ

ေသခ်ာျပန္မစဥ္းစားပဲ

မေရမရာျပန္နင္းသြားတဲ့လမ္းမွာေညွာင့္ေတြရွိတယ္

ေထြလီကာလီမစဥ္းစားနဲ႔

ဧဒီ - ၂၀၀၀ ေနာက္ပိုင္းက

ေရမီတာျဖတ္ပိုင္းေလာက္ေတာင္အဖိုးမတန္ဘူး

သနားပါတယ္ဆိုတာ မိမိထံရွိသမွ် အသနားခံရသူထံ ပါသြားျခင္းပဲ

ကိုယ့္လမ္းကိုေလွ်ာက္မွေတာ့ေျခေထာက္ေပါက္ေပါက္ေပါ့

ခုတစ္ေလာလူေတြကေျပာတယ္ ၀လာတယ္တဲ့

ငါကေတာ့ငါ့ကိုယ္ငါလူပါး၀လာတယ္လို႔ပဲထင္တယ္

ဟိုေန႔ကေတာင္ ကိုယ့္စကားလံုးေတြနဲ႔ကိုစကားမ်ားရန္ျဖစ္ခဲ့ရေသးတယ္

ဟူးးးးး ဘာလဲ

လာလုပ္လို႔လဲ

ဘာလုပ္ခဲ့မိလို႔လဲ

ေမးခြန္းေတြကကိုယ့္ႏွဖူးေပၚလက္တင္ဖို႔ျဖစ္လာသလိုပဲ

ဟိုတုန္းကေန႔ရက္ေတြအားလံုးဟာ

ေရာင့္ရဲစရာနိတၱိ ဟိုဟာမရွိ ဘာမရွိနဲ႔

ခုေန႔ရက္ေတြအားလံုးက လြမ္းစရာအတိနဲ႔

ဘာမွမရွိတာခ်င္းအတူတူအသက္ငယ္တာကမွသာေသးတယ္

နာရီေတြယိမ္းထိုးေနၿပီ

ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားႀကည့္ေတာ့

မြန္းႀကပ္မွဳေတြႀကားျမဳပ္လိုက္ေပၚလိုက္

ေလာကလွိဳင္းဒဏ္ႀကား ထိုင္လိုက္ ထလိုက္

ဘာလဲ

ဘာလို႔လဲ

ဘာလုပ္မိလို႔လဲ

ဘာကိုဘယ္သူကလုပ္မိလို႔လဲ

ဘာေျပာလို႔လဲ

ဘာေျပာမိလို႔လဲ

ဘာလဲ ဘာလဲ ။   ။

ဒီလူ(ေတာင္တြင္းႀကီး)