လက္
လက္၀တ္ရတနာေတြနဲ႕ ဘာမွမဆုိင္တဲ့လက္
လကၡဏာပညာရွင္ေတြနဲ႕ ဘယ္လုိမွ မပတ္သက္တဲ့လက္
ခုခ်ိန္ထိဘာကုိမွ မိမိရရမဆုပ္ကုိင္မိေသးတဲ့လက္
လက္ေရးလွလွ ေရးတတ္ေပမယ့္ လက္ညႇိဳးညႊန္ရာေရမျဖစ္ခဲ့တဲ့လက္
အသားမာတတ္ေနေပမယ့္ လက္ခေမာင္းမခတ္ႏုိင္ေသးတဲ့လက္
သဲအိတ္ထုိးရမွာ ၀န္ေလးခဲ့တဲ့လက္
ေႁမြတြင္းကုိမွ ႏႈိက္ခ်င္ေနတဲ့လက္
အဲဒီလက္ကအဲဒ့ီလက္ကုိလက္တုိ႕ၿပီးသတိေပးတယ္
အဲဒီလက္ကအဲဒီ့လက္ကုိလက္ဖ်ားခါလုိက္တယ္
တစ္ေန႕လက္ခ်ည္းပဲျပန္ရမယ္ဆုိတာေသခ်ာေနတဲ့လက္
အဲဒီလက္ကအဲ့ဒီလက္ကုိလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ ။
ၾကည္ေမာင္သန္း
ၾသဂုတ္ ၁၉၉၈
ရနံ႕သစ္
++++++++++++++++++++++
သက္ရွိကဗ်ာ
ေဟာဒီကမၻာႀကီးကုိ
ေဂါက္သီး႐ုိက္သလုိ ႐ုိက္ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္
မုိက္႐ူးရဲရဲ႕ အားကစားစိတ္ဓာတ္
ဂလူးကုိ႕စ္နဲ႕ လေရာင္ကုိေရာၿပီး
အေၾကာထဲေဆးထုိးသြင္းခ်င္တယ္
အာဟာရကုိတန္ဖုိးထားသူ
အျပစ္ရွိတဲ့ လူႀကီးေတြက
အျပစ္မဲ့တဲ့ ကေလးေတြကုိေမြးၾကတယ္
ခန္႕မွန္းရခက္တဲ့ မ်ဳိးဆက္ေတြ
ကာမဂုဏ္ခံစားသလုိ
ရမၼက္အျပည့္နဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရးခ်င္တယ္
မဓာတ္မဲ့တဲ့ညမွာ
စာႂကြင္းစားက်န္အျဖစ္
ဒီေခတ္ႀကီးကုိထားခဲ့ရမွာအားနာတယ္
ကမၻာ့ေျမပုံကုိပုံေသမတြက္နဲ႕
မိန္းမေတြထက္ပုိၿပီးမိန္းမဆန္တဲ့
မိန္းမအတုတစ္ေယာက္နဲ႕ ဆက္ဆံရသလုိ
အႏုပညာဆုိတာကုိလည္းသေဘာေပါက္ခဲ့ပါၿပီ။ ။
ၾကည္ေမာင္သန္း
ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၀
ရနံ႕သစ္
+++++++++++++
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံအဓိပၸာယ္
သစ္ပင္ေတြၿငိမ္သက္
ေလကလဲၿငိမ္သက္
ငါ့မွာသာငွက္တစ္ေကာင္လုိဂနာမၿငိမ္
စာကေလးေတြရဲ႕ ခြန္းတုံ႕သံကုိၾကားမွ
အတၱဘ၀မွန္ကုိ ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္မိရဲ႕
ငယ္ငယ္တုန္းကမွားခဲ့တယ္
ႀကီးလာေတာ့လြဲခဲ့တယ္
ေသကာနီးေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
၀ိမုတၱိေကာင္းကင္မွာ ပ်ံသန္းဖုိ႕
အေတာင္အလက္ကမစုံ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကုိယုံခဲ့တယ္
ဒုကၡသစၥာကုိယုံခဲ့တယ္
ေငြကုိေတာ့ မယုံတစ္၀က္ယုံတစ္၀က္
သံသရာက ညႇီေစာ္နံေနၿပီ
အဲဒီပန္းပုကုိ ဘယ္ဟင္းလင္းျပင္မွာထားမလဲ
ပန္းပုမွာကုိက ဟင္းလင္းျပင္ရွိၿပီးသားပါ
႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕ရတယ္
အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕ရတယ္
ဒါေပမဲ့ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕မရဘူး
ငါ့ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈကုိ သတ္မွတ္ဖုိ႕
ႏုိင္ငံသားကဒ္ျပားတစ္ခုပဲရွိတယ္
ခုခ်ိန္ထိ မိသားစုသန္းေခါင္းစာရင္းထဲက
႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေသး
ငါ့ရဲ႕ ေရြ႕ေျပာင္းပုံစံ
ဘယ္ေန႕မ်ားဘယ္သူ႕ထံေရာက္မွာလဲ
ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ေပၚက ငရဲကုိသိခဲ့ၿပီ
ဖိနပ္တစ္ရံေပၚက ငရဲကုိသိခဲ့ၿပီ
တစ္ေန႕ထမင္းႏွစ္နပ္စားသလုိ
တစ္ေန႕ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္ဖတ္လုိ႕ မလုိအပ္ဘူးလား
ေခတ္ႀကီးတစ္ခုလုံးအေၾကာေပးထားလုိက္ခ်င္တယ္
သတင္းနဲ႕နည္းပညာ ေခတ္ႀကီးၿပီးရင္
ကဗ်ာေခတ္ႀကီး မလာဘူးလုိ႕ဘယ္သူေျပာႏုိင္မလဲ။ ။
ၾကည္ေမာင္သန္း
ကဗ်ာ ၁၀၀ ႏွင့္ ကဗ်ာဆရာကြယ္လြန္ျခင္း
++++++++++++++++++++++++++++++
က်ားနာတစ္ေကာင္ရဲ႕အတၳဳပၸတၱိ
ကုိယ့္က်န္းမာေရး ကုိယ္မယုံရတဲ့ဘ၀မွာ
ေနာက္ထပ္ ဘာကုိ ယုံရဦးမွာလဲ။
စာလုံးေတြကုိ စုပ္ယူရင္း
လူျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ရ
ပီပီသသေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။
ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် ၀တၱရားေတြ ထူထပ္ဖိစီး
ၾကာလာေတာ့ ၀ဋ္ေႂကြးေတြျဖစ္
ေဟာဒီနာက်ည္းဖြယ္ႏွစ္ေတြအတြင္း
ျငင္းဆန္ခဲ့ရတာ ခပ္မ်ားမ်ား
လက္ခံႏုိင္စရာ နည္းပါးလြန္းတယ္။
တခ်ဳိ႕လူေတြအတြက္ လိုအပ္ခ်င္ လုိအပ္လိမ့္မယ္
လက္၀တ္ရတနာ
ဒါမွမဟုတ္ အားျဖည့္အခ်ိဳရည္
ဒါမွမဟုတ္ ယာဥ္ေမာင္းလုိင္းစင္။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္
အေရးတႀကီး လုိအပ္ေနတာ မ်က္ရည္
ကုိယ့္မ်က္ရည္ ကုိယ္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့တာ
ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ၾကာၿပီ။
ရန္ကုန္ရဲ႕ ေျမေအာက္ေလာကမွာ က်င္လည္ခဲ့သူတစ္ေယာက္
အေရွ႕ေတာင္အာရွက ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ
ခႏၶာကုိယ္သာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံႏုိင္ခဲ့။
သက္တမ္းေတြကုိ ဘာနဲ႕တုိင္းတာၾကမလဲ
ပတ္သတ္ဖူးခဲ့တဲ့ မိန္းမေတြနဲ႕လား
ရွာေဖြခဲ့သမွ် ေငြစကၠဴေတြနဲ႕လား
သတင္းစာေတြနဲ႕ပဲလား။
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း
ကုိယ့္နာမည္ေရွ႕မွာ ဘာမွ မရွိ
ကုိယ့္နာမည္ေနာက္မွာလည္း ဘာမွ မရွိ
ပကတိ အထီးက်န္မႈမွာ
ေလသံကုိ ေလွ်ာ့ခ်ထားခဲ့ပါတယ္။
ညက
စပါတာကတ္ကုိ ျပန္ဖတ္တယ္
သီခ်င္းေတြကုိ တ၀တၿပဲ ထုိင္ေသာက္တယ္
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သစၥာေဖာက္ဖုိ႕ ႀကိဳစားၾကည့္တယ္
(ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ပါဘူး)။
ခုေတာ့
ဆုိင္းဘုတ္ေတြၾကားမွာ
မင္းေရာ ငါပါ အသက္႐ႈမွားခဲ့ၾကၿပီ
ၾကည္ေမာင္သန္း
ဇန္န၀ါရီ ၁၉၉၇
++++++++++++++++++++
ဒီႏွစ္အတြက္ သံေ၀ဂ
ဒီႏွစ္
ဒီႏွစ္ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္ အသက္တစ္ႏွစ္ပုိႀကီးခဲ့
ခႏၶာကုိယ္မွာ အေလးခ်ိန္တုိးခဲ့
ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ရာ အထီးက်န္မႈထဲမွာ
စီးကရက္လည္းျဖတ္ႏုိင္ခဲ့။
ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ
သစ္ေတာေတြေပၚတည္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြကုိျမင္ခဲ့ရ
စက္႐ုံေတြေပၚတည္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြကုိျမင္ခဲ့ရ
ကင္မရာေတြေပၚတည္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြကုိ ျမင္ခဲ့ရ။
ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ
အာ႐ွက်ားေတြရဲ႕ ပါးစပ္ထဲက အမဲသားတစ္ဖက္
သြားၾကားညပ္တာကုိ ျမင္ခဲ့ရေပါ့။
ဒီႏွစ္
ဒီႏွစ္ထဲမွာ
မုိးႀကီးေရလွ်ံမႈေတြကုိ ႀကံဳေတြခဲ့
ေလထုညစ္ညမ္းမႈနဲ႕ ပက္ပင္းတုိးခဲ့
ေငြေၾကးကေမာက္ကမျဖစ္မႈနဲ႕လည္း ရင္ဆုိင္းခဲ့။
ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ
အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေတြရွိေနရဲ႕
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းဖုိ႕လည္း အေရးႀကီးတာပဲ
လူ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႕အညီေနထုိင္ဖုိ႕လည္း အေရးႀကီးတာပဲ
ေရတြက္စရာ ေငြစကၠဴေတြရွိဖုိ႕လည္း အေရးႀကီးတာပဲ
အိမ္နဲ႕ေ၀းေနၾကသူေတြ
ကုိယ့္အိမ္ကုိ ျပန္ေရာက္ဖုိ႕လည္း အေရးႀကီးတာပါပဲ။
ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ
ဗာဆာခ်ီ၊ ဒုိင္ယာနာ၊ မာသာထရီဇာ
ဂၽြန္ဒင္ဗာ၊ ဟာ႐ုိးေရာ္ဘင္
တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္
ေသမင္းက
ဘ၀ေတြကုိ တစ္ဇြန္းခ်င္းေသာက္လုိ႕ေနရဲ႕။
ဒီႏွစ္
ဒီႏွစ္ထဲမွာ
အက္စပရင္ေဆးျပားေတြ ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ခဲ့တယ္။
ႏု-အက္တလီစာခ်ဳပ္ ႏွစ္ငါးဆယ္ျပည့္ခဲ့တယ္။
ဒီႏွစ္
ဒီႏွစ္ကေတာ့
ျမစ္ေရေတြလုိ စီးဆင္းသြားေလရဲ႕။ၾကည္ေမာင္သန္း
ဇန္န၀ါရီ ၁၉၉၈
+++++++++++++++++++++++
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥကို
ဘာလို႔ မလုပ္ေသးတာလဲ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥကို
ဘာလို႔ ေႏွာင့္ေႏွးေနၾကတာလဲ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
မာန္မာနေတြရွိေနလို႔လား
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
ငဲ့ကြက္စရာေတြရွိေနလို႔လား
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
နစ္နာစရာေတြ မရွိဘူးလို႔ထင္ပါတယ္
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အားလံုးေကာင္းမယ့္ ကိစၥပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အားလံုးေကာင္းမယ့္ ကိစၥပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အားလံုး၀မ္းသာၾကမွာပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
လက္ခုပ္ဆိုတာ တစ္ဘက္တည္း တီးလို႔မရဘူးေလ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရမွာပါ့
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
ေနာက္မက်ေသးပါဘူး
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အခ်ိန္ရွိပါေသးတယ္
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
စိတ္ရွည္ေပးၾကပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
နတ္လူသာဓုေခၚမွာပါ။
လွသန္း
(ပိေတာက္ပြင့္သစ္။ အမွတ္ ၄၂ ။ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၁ )
++++++++++++++++++++++++++++++
ေအးရာေအးေၾကာင္း
ယုံသလုိေနခဲ့ၿပီ
ၾကဳံသလုိေနခဲ့ၿပီ…။
ေစ်းဆစ္ခံလုိက္ရတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္အတြက္
ေစ်းဆစ္သူရဲ႕ လွ်ာကုိပဲၿဖတ္ရမလား
ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕ လက္ကုိပဲၿဖတ္ရမလား….။
ကဗ်ာေတြရွင္ခ်င္ရင္
ကဗ်ာဆရာေတြေသဖုိ႔သာၿပင္ေပေတာ့…။
ကုိယ့္အေၾကာင္းကုိေမ့ထားခ်င္လုိ႔
သူမ်ားအေၾကာင္းေလွ်ာက္ေၿပာေနတာ..။…။
ၾကည္ေမာင္သန္း
+++++++++++++++++++++++++++++
အယူသည္းျခင္း သီခ်င္းတစ္ပုဒ္
မယူပါရေစနဲ႕
သူမ်ားႏွာေခါင္းေပါက္နဲ႕ ဦးေႏွာက္ေတြ
မယူပါရေစနဲ႕
မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္နဲ႕ သူမ်ားမသဒၶါေရစာကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
လူရာ၀င္႐ုံသက္သက္ အ၀တ္အစားေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
ေနျမင္ညေပ်ာက္ ေငြစကၠဴေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
အ႐ူးပါးေတြရဲ႕ သင္ခန္းစာကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
လူနာခုတင္ေပၚက သံေယာဇဥ္ေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
က်န္စာသင့္ေနတဲ့ အေဆာက္အဦးကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
မိန္းမပ်က္တစ္ေယာက္ရဲ႕ က႐ုဏာသန္႕သန္႕ကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
မ်က္ျဖဴဆုိက္ေနတဲ့ အစီရင္ခံစာကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
အပူတျပင္း ၀န္ေဆာင္မႈေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
ရန္သူက ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ ႏွစ္သိမ့္ဆုေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
အလွဴခံထားတဲ့ အေသြးအသားေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
သက္တမ္းမဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
မယူပါရေစနဲ႕
မယူပါရေစနဲ႕
အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆန္လုိက္ရဲ႕
မယူပါရေစနဲ႕
ဒီဘ၀အတြက္ ေနာက္က်ေနတဲ့လူပါ
မယူပါရေစနဲ႕
ေနာက္ဘ၀အတြက္ေစာပါေသးတယ္
မယူပါရေစနဲ႕
ၾကည္ေမာင္သန္း
+++++++++++++++++++++++++++
ကိုယ့္ဖိနပ္ဟာ ကိုယ့္ခံတပ္ပါပဲ
က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႔
၀င္ေငြမေကာင္းလို႔
မိုးေလ၀သမေကာင္းလို႔
ခုလိုအခက္အခဲေတြထဲမွာ
ဖိနပ္သဲၾကိဳးကိုသတိထားေနရ
ခံုကလည္းလႈပ္လႈပ္
ၿမင္းကလည္းလႈပ္လႈပ္
ၿပဳတ္က်သြားခ်င္လည္းသြား
ဒုကၡဆိုတာသစၥာတရား
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕မိုက္မဲမႈမ်ား
ေလာကၾကီးကအလိုက္သိပါ့မလား
ေရၿပင္ရဲ႕မာယာကိုမုန္းတယ္
ပိုက္ကြန္ထဲကငါးေတြကိုသနားတယ္
ေထာင္ေခ်ာက္ကိုလိုက္႐ွာေနတဲ့သားေကာင္ဆိုတာ႐ွိပါ့မလား
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈဆိုတာေလွာင္အိမ္ထဲမွာမေမြးဖြားဘူး
ၿပိဳင္ကားတစ္စီးလိုဓါတ္ဆီၿဖဳန္းခဲ့ၿပီးၿပီ
လူနာတင္ယာဥ္တစ္စီးလိုအသံုး၀င္ခ်င္တယ္
ေရာ့ခ္အင္႐ုိးတစ္ေခတ္လံုးကိုနားေထာင္ခဲ့တယ္
ပြင့္လင္းတဲ့လူ႔ေဘာင္ကိုေမွ်ာ္လင့္မိတယ္
ကဗ်ာနဲ႔ဘ၀ကိုခ်ည္ေႏွာင္ထားခဲတယ္
သူငယ္ခ်င္းရယ္ဒီဇာတ္လမ္းမွာ
လူဆိုးေတြတစ္ေယာက္မွမေသေသးဘူးလား
လူေကာင္းေတြဒုကၡမ်ားလွပါၿပီကြယ္
အသက္တစ္ေခ်ာင္းလံုးဆံုး႐ႈ႔ံးမယ္ဆိုရင္
နာမည္တစ္လံုးေတာ့အဖတ္တင္ခ်င္တယ္
ေခ်ာက္ကမ္းပါးစြန္းကလူကို
တြန္းအားေတြမေပးၾကပါနဲ႔
ေၿပးစရာေၿမမ႐ွိေတာ့တဲ့အခါ
ကိုယ့္ဖိနပ္ဟာကိုယ့္ခံတပ္ပါပဲ။ ။
လွသန္း
+++++++++++++
လက္ေမာင္းေသြးကို ေဖာက္ၾကည့္ျခင္း(၂)
ညေနေစာင္းထိုင္ခံုေပၚမွာ
သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့နား႐ြက္တစ္စံုနဲ႔
၀ါ႐ွင္တန္ကိုနားေထာင္တယ္
လန္ဒန္ကိုနားေထာင္တယ္
ရန္ကုန္ကိုနားေထာင္တယ္
ခံုမင္စရာေကာင္းတဲ့ကမၻာၾကီးေပၚမွာ
ၿပင္းထန္တဲ့ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ႐ွိေနရဲ႕
ေရစီးေၾကာင္းေတြကို
ေၿပာင္းၿပန္လွန္ၾကည့္ရတာ
အရသာမေတြ႕ဘူးလား
ႏွလံုးသားထဲက ပထ၀ီ၀င္အတြက္
ဦးေႏွာက္ထဲကသမိုင္းအတြက္
လႈိင္းလံုးၾကီးေတြတည္ေဆာက္ၾကည့္တယ္
မဟာတံတိုင္းၾကီးးကိုလည္းေခါင္းနဲ႔ေၿပးေဆာင့္မိတယ္
တစ္ခါကအေဆာက္အဦသုေတသနဌာနမွာ
ငါဟာအလုပ္သမားတစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္
အေဆာက္အဦေတြရဲ႕အတြင္းေရးကို
သိသင့္သေလာက္ေတာ့သိခဲ့ပါရဲ႕
ခုေတာ့ငါဟာ လက္မ႐ြံ႕ကဗ်ာဆရာ
လူနာေတြမ႐ွိပဲဆရာ၀န္ေတြ႐ွိပါ့မလား
ဘဏ္တိုက္ေတြမ႐ွိပဲဘဏ္ဓါးၿပေတြ႐ွိပါ့မလား
ေဟာဒီေက်ာက္နံရံထက္မွာ
ငါတို႔မ်ိဳးဆက္ရဲ႕အသံကိုထြင္းထုလိုက္မယ္
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာမတန္တဆအနစ္နာခံမႈေတြ
ၾကီးၿမတ္လွပစြာ႐ွင္ၿပန္ထေၿမာက္လာမယ္
ငါ့ကိုယ္ငါသရဏဂံုတင္ၿပီးၿပီ
ကိုေဖာ္ေ၀းကိုသစၥာခံဖို႔
ေခတ္ေပၚကဗ်ာေစတီမွာထီးေတာ္သစ္တင္လွဴပူေစာ္ဖို႔
ၿမန္မာကဗ်ာေတြကိုပထမဆံုး သဂၤ ါယနာတင္ဖို႔
ငါေရာက္လာခဲ့တယ္။ ။
လွသန္း
+++++++++++++
အေနအထိုင္မတတ္မွဳမ်ား
ၾကယ္ေတြမရိုးမရြ
ေကာင္းကင္ က်ိဳးၾကေတာ့မယ္
ေျမၾကီးကိုေရႊ႕ထားရရင္ ေကာင္းမလား။ ။
လမ္းဆိုးလို႔ ယာဥ္ပ်က္တာ
ဘယ္သူ႕ကို စြဲခ်က္တင္ရမလဲ။ ။
မ်ိဳးဆက္တစ္ခုလံုး ခ်ေကၽြးခဲ႔တာေတာင္
ေရွ႕ေရးက မေကာင္းႏိုင္ေသးဖူး။ ။
မာယာမ်ားတဲ႔ မ်က္ခင္းျပင္မွာ
က်င္းစိမ္ဖို႔ၾကိဳးစားသူ ေဂါက္ရိုက္သမား။ ။
ဒါကိုအျပစ္လို႔ေခၚရင္
အျပစ္တင္ခံပါ့မယ္။ ။
က်ဴးလြန္ခဲ့သမွ်မွာ ထူးခၽြန္ဖုိ႕ပဲလိုတယ္။ ။
ပိတ္ထားတဲ့ေန႔
လမိုက္ည
ေကာင္းကင္ၾကီးကအေမွာင္ထဲလြင့္ေမ်ာလို႔ရယ္
ၾကယ္ေတြကမပြင့္တပြင့္
နံရံကမီးခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္တယ္
ဒါေပမယ့္ ေန႔ကပိတ္ထားဆဲ
အိမ္တံခါးေတြကိုဖြင့္လိုက္တယ္
ေနေရာင္ကမပြင့္တပြင့္
ပန္းေတြကပြင့္တခ်ိဳ႕ေၾကြတခ်ိဳ႕
ဒါေပမယ့္ ေန႔ကပိတ္ထားဆဲ
သတင္းစာကိုဖြင့္ၾကည့္တယ္
ေရဒီယိုကိုဖြင့္ၾကည့္တယ္
႐ုပ္ၿမင္သံၾကားကိုဖြင့္ၾကည့္တယ္
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုယ္ေတာ့ဖြင့္ၾကည့္လို႔မရ
ေန႔ကေတာ့ပိတ္ထားဆဲ
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
ေန႔တဓူ၀(နိစၥဓူ၀) ေဒါသေတြအတြက္
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ဆာေလာင္မႈေတြအတြက္
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
သားေၾကာၿဖတ္ခံလိုက္ရတဲ့အနာဂါတ္အတြက္
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
ေန႔ကေတာ့ပိတ္ထားဆဲ
ပိတ္ထားတဲ့ေန႔ကိုဖြင့္ဖို႔ေသာ့တစ္ေခ်ာင္း
ဘယ္သူ႔ဦးေခါင္းထဲမွာ႐ွိသလဲ
ကၽြန္ေတာ္လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။
ပိတ္ထားတဲ့ေန႔ကိုဖြင့္မယ့္ေသာ့တစ္ေခ်ာင္း
ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းမၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ ။
လွသန္း
+++++++++++++++++++++++++
လူသားဆန္ခ်င္တာတရားတယ္
ၿမစ္တစ္စင္းနဲ႕အတူပူးခ်ည္
စြန္႔စြန္႔စားစားစီးဆင္းခဲ့တယ္
တစ္ခါမွမၿမင္ဘူးတဲ့ေန႔ေတြကိုၿမင္ခ်င္လြန္းလို႔ပါ။
ေၿမပံုမွာမပါတဲ့ကၽြန္းေတြ
ပင္လယ္ထဲမွာအမ်ားၾကီး႐ွိတယ္
ေရထဲကငါးကို
ေလထဲမွာပ်ံေနတဲ့သိမ္းငွက္ကဖမ္းယူစားတယ္
ဒါသဘာ၀ပဲလား
နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္းတိုး၀င္သြားရင္
ဘာေတြၿမင္ရဦးမလဲ
ကမၻာေပၚမွာ
မနက္ၿဖန္ကိုၿမင္ရတဲ့ေနရာေတြလည္း႐ွိ
မနက္ၿဖန္ကိုမၿမင္ရတဲ့ေနရာေတြလည္း႐ွိ
ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကို
ကိုယ့္ဟာကိုယ္သိဖို႔အေရးၾကီးရဲ႕
မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ေၿပာတာသတိရမိတယ္
အခန္းတစ္ခန္းလိုခ်င္တယ္တဲ့
ေအးေအးေဆးေဆးဘုရား႐ွိခိုးဖို႔
အမူးလြန္တဲ့အခါထိုးအန္ဖို႔
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကိုဧည့္ခံဖို႔တဲ့
အိုး…လူသားဆန္လွခ်ည္လား
ကၽြန္ေတာ္ကေရာဘာထူးလို႔လဲ
အာဇာနည္ေတြကိုေလးစားမယ္
ကိုယ္ဟန္ၿပမယ္ေတြကိုၿပစ္မွားမယ္
ထမင္း၀၀စားခ်င္တယ္
ဒါလည္းလူသားဆန္ၿခင္းတစ္မ်ိဳးၿဖစ္ႏိုင္ရဲ႕
ဒါေပမယ့္ေရွ႕မွာ
ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ေၿခာက္သန္းေက်ာ္ေသခဲ့ၿပီးၿပီ
ကေမၻာဒီယားၿပည္သူတစ္သန္းေက်ာ္ေသခဲ့ၿပီးပါၿပီ
ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကိုေလွ်ာဖြပ္ဖို႔
လြတ္လပ္မႈ႐ွိမွၿဖစ္မယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာလုပ္ၾကံခံလိုက္ရတယ္
အနာဂါတ္ကေတာ့အသက္ငင္ေနဆဲ
မၾကာခင္႐ွင္ၿပန္ထေၿမာက္ေလမလား
စိတ္ဓါတ္က်စရာအေၾကာင္းမ႐ွိ
ေနာင္တရစရာအေၾကာင္းမ႐ွိ
ေဟာဒီ့ညတစ္ညရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ဟာ
“မ” ဓါတ္ၿဖစ္ေနတာေသခ်ာခဲ့ၿပီပဲ..။ ။
လွသန္း
++++++++++++++++++++
မိ္မိကိုယ္ကိုအဓြန္႔႐ွည္ေရး
နာရီလက္တံက
ကၽြန္ေတာ့္ကိုရန္စေနတယ္
အခိ်န္သိပ္မက်န္ေတာ့ဘူးတဲ့
ကၽြန္ေတာ္စီးထားတဲ့ဖိနပ္ပ႔
ကၽြန္ေတာ့္လြတ္လပ္မႈကိုအဆံုးသတ္သြားေစရဲ႕
မာရ္နတ္ခမ်ာ
ကၽြန္ေတာ့္ဓါတ္ခံကိုမသိ႐ွာဘူး
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ဆံုး႐ႈံးမႈေတြဟာ
အမွတ္တရရုပ္တုေတြၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္လာမွာေပါ့
ခုေတာ့ေကာင္းေသာေန႔ႏွင့္ေတြ႕ခြင့္မ႐ွိ
မိုးေလ၀သမွန္ကန္ဖို႔သာ
အသံခ်ဲ႕စက္ကိုအသံုးၿပဳခဲ့ပါတယ္
ေန႔စဥ္ဇယားမွာ
ထမင္းစားမေကာင္းတဲ့အခါလည္း႐ွိ
ေခါင္းကိုက္တဲ့အခါလည္း႐ွိ
တစ္ခုခုကို႐ိုက္ခြဲခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးလည္း႐ွိတာေပါ့
မေလွ်ာ့ေသာဇြဲနဲ႔
အသည္းကြဲလဲကြဲပေစ
ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ကိုယ္အတူမေနရတာ
ရင္နာဖို႔ေကာင္းတယ္
ကံၾကမၼာအလွည့္အေၿပာင္းမွာ
စုေဆာင္းထားတဲ့သဲလြန္စေတြအတြက္
တရားခံၿပသက္ေသၿဖစ္ခ်င္တယ္
ခ်စ္လွစြာေသာေဖေဖနဲ႔ေမေမ
ကၽြန္ေတာ္အဓြန္႔႐ွည္ဖို႔
ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာခဲ့ပါၿပီ။ ။
လွသန္း
++++++++++++++++++++++++++++
လူငယ္ဘ၀ကြယ္လြန္ၿခင္း
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ဘာသာစကားေၿပာသင္တန္းေတြ
ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းေတြ
ေအာင္လက္မွတ္ေတြမ႐ွိခဲ့ပါ
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ဗီဒီယိုဂိမ္းေတြ
ကာရာအိုေကေတြ
စိတ္ၾကြေဆးၿပားေတြလည္းမ႐ွိခဲ့ပါ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ေရဒီယိုတစ္လံုး
ဂစ္တာတစ္လက္နဲ႔
စာအုပ္ေသတၱာပဲ႐ွိခဲ့ပါတယ္
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
႐ုပ္႐ွင္႐ုံသည္သာအၿငိမ္းခ်မ္းဆံုးနားခိုရာ
တစ္ခါတရံစိတ္ေၿပေပ်ာက္စရာ
အၿပာေရာင္စာအုပ္မ်ားနဲ႔သာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
စက္ဘီးေလးတစ္စီးေတာင္မ႐ွိခဲ့သလို
ရည္းစားလည္းတစ္ေယာက္မွမ႐ွိခဲ့ပါ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ဘီယာဆုိင္ေတြႏုိက္ကလပ္ေတြမ႐ွိခဲ့ပါ
စာအုပ္ဆိုင္နဲ႔လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ကမၻာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ခေပါင္းစီးကရက္တစ္ဘူးနဲ႔
ၿမိဳ႕ပတ္ရထားကိုမူးေအာင္စီးခဲ့ဖူးပါတယ္
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
လူငယ့္ေရးရာညေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း႐ွိခဲ့သလို
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ပလက္ေဖာင္းဟာလဲ
သင္တန္းေက်ာင္းၾကီးတစ္ေက်ာင္းပါပဲ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ဒိုင္ယာရီစာအုပ္လြယ္အိတ္ထဲထည့္လို႔ေလွ်ာက္သြားခဲ့တာ
အသည္းကြဲသီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုခဲ့တာ
အနာဂါတ္လြမ္းခ်င္းကဗ်ာေတြေရးသားခဲတာ
အခုေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးလည္း
ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ပါၿပီ
တစ္တိုင္းၿပည္လံုးကိုၿဖတ္စီးသြားတဲ့
ေကာက္ေကာက္ေကြ႕ေကြ႕ၿမစ္ၾကီးထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးဟာ
နစ္ၿမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ ။
လွသန္း
++++++++++++++++++++++
ၿပီးၿပည့္စံုတဲ့ကမၻာ
မႈန္ေနတဲ့မ်က္လံုးေတြအတြက္
မ်က္မွန္အေကာင္းစားေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
ပိတ္ေနတဲ့ႏွာေခါင္းေတြအတြက္
ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္ေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
ေလးေနတဲ့နားေတြအတြက္
ဥၾသဆြဲသံေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
အဆီၿပန္မ်က္ႏွာေတြအတြက္
ေရခဲစိမ္မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
နံေစာ္ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေတြအတြက္
ကမၻာေက်ာ္ေရေမႊးေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
ေညာင္းညာနာက်င္ကိုက္ခဲမႈေတြအတြက္
ၿပည္တြင္းၿဖစ္ဒါဏ္ေၾကလိမ္းေဆးေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
မိႈတက္ေနတဲ့သီခ်င္းေတြအတြက္
ဓါတ္ၿပားအသစ္ေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
လိမ္ညာေနတဲ့ကဗ်ာေတြ၊၀တၳဳေတြအတြက္
မသမာတဲ့စာမ်က္ႏွာေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
ဖံုတက္ေနတဲ့သတင္းစာေတြအတြက္
လွ်ာထြက္ေနတဲ့ခ်ိန္ခြင္ေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
အေညာင္းမိေနတဲ့ဦးေႏွာက္ေတြအတြက္
ဘက္လိုက္တတ္တဲ့ကြန္ပ်ဴတာေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
စိတ္ကူးေတြထင္ရာစိုင္းးဖို႔အတြက္
ေနာက္ခံသမိုင္းအခ်က္အလက္ေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
ပုတ္သိုးတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေတြအတြက္
လတ္ဆတ္တဲ့အစားအစာေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
မစင္ၾကယ္တဲ့အာ႐ံုေတြအတြက္
၀ိပႆနာတရားေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
မလြတ္ေၿမာက္ႏုိင္တဲ့ဘ၀ေတြအတြက္
မဂၢင္႐ွစ္ပါး႐ွိခဲ့ၿပီ။ ။
လွသန္း
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
အာရွတုိက္ရဲ႕တစ္ေနရာ
(၁)
အမွန္တကယ္ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ရြာ
ျမိဳ႕ေတာ္နဲ႕ ကီလိုမီတာ ၆၀ ခန္႕ေ၀းတဲ႔ေနရာ
အေ၀းေျပလမ္းမၾကီးရဲ႕ ပခံုးေပၚမွာ
ေလးထပ္တုိက္ ၈လံုးနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ႔ရြာ
အာရွတိုက္ရဲ႕ တစ္ေနရာလို႕ ဆိုပါစုိ႕
အဲဒီရြာရဲ႕ အဌမေျမာက္တုိက္ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ
အင္ဒိုနီးရွားလူငယ္ ၄ ေယာက္
(၂ေယာက္က ညီအကို)
ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္လူရြယ္တစ္ေယာက္
ျပီးေတာ႔ငါတုိ႕၂ ေယာက္
ဓါရဏ ပရိတ္၊ ကိုရ္အမ္က်မ္း၊ ေရာ႔ခ္သီခ်င္း
ဂ်င္းေဘာင္ဘီ၊ ၀ိုင္ယာၾကိဳးေခြမ်ားနဲ႕
အမ်ိဳးအမည္မသိ အလွေမြးငွက္ ၂ ေကာင္
တစ္အိုးတစ္အိမ္ ထူေထာင္လုိ႕ေနၾက
သူတုိ႕ဘ၀ေတြဟာ
အေရွ႕ေတာင္အာရွကြ်န္းဆြယ္ေပၚက
အၾကမ္းထည္ပစၥည္းပစၥယေတြနဲ႕
ခပ္ဆင္ဆင္တူေနရဲ႕
(၂)
နာရီစက္သံေၾကာင္႔
အထိတ္တလန္႕ႏိုးထ
အိမ္ေရးမ၀တဲ႔မ်က္လံုးထဲမွာ
ႏွင္းေတြ အတံုးအရံုးက်ေနတဲ႔ မနက္ခင္း
ရြာလည္လမ္းထိပ္မွာ ေရသန္႕ဘူးကိုယ္စီနဲ႕
အလုပ္ဆင္းဖုိ႕ အဆင္သင္႔ျဖစ္ေနျပီ
တစ္ေနကုန္ ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးဆီကုိသြား
ျမင္႔မားတဲ႔အေဆာက္အအံုေခါင္မိုးေတြေပၚတက္
ဆံပင္ေတြ အရည္ေပ်ာ္က်မတတ္ ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ေခြ်းေတြ သံေတြ မခ်ိမဆန္႕အလုပ္လုပ္ၾက
အဲဒီအလုပ္ဟာ အသက္အႏၱရာယ္နဲ႕နီးေပမဲ႔
"ေငြမရိွတာလည္း အသက္အႏၱရာယ္နဲ႕ နီးတာပဲ"လို႕
ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္လူငယ္က မွတ္ခ်က္ခ်တယ္
ေန၀င္ရီတေရာမွာ
ေက်ာေပၚ အေမာေတြထမ္းျပီးျပန္လာၾက
ေရခ်ိဳးခန္းကို သူ႕ထက္ငါဦးေအာင္ အလုအယက္တုိးေခြ႕၀င္ၾက
ဒါဟာ နိစၥဓူ၀ကိစၥ
ညက်
တစ္ဆိုင္တည္းေသာ ပင္လယ္စာဆုိင္မွာ
ေဒသရဲ႕ရိုးရာထမင္းေၾကာ္ကိုစားရင္း
စကားစမျမည္ဆိုၾက
က်ိဳးပဲ႔ေနတဲ႔ ဘာသာစကားနဲ႕ပ
ျပီးေတာ႔ ကိုကာကိုလာတစ္ပုလင္းေသာက္ရင္း
ေလညင္းနံ႕သင္းတဲ႔ စီးကရက္ကိုဖြာရိွဳက္
ဂ်က္ဂြာကားတစ္စီးရဲ႕ ေနာက္ကိုေျပးလုိက္သြားတဲ႔စိတ္ကူးေတြ
သဘာ၀က်ပါတယ္ေလ
စားေသာက္ဆုိင္က အျပန္
လမ္းေဘးအမ်ားသံုးဖုန္းကေန
ကိုယ္႔တုိင္းျပည္ကို ဖံုးဆက္သူဆက္
တုိက္ေပၚျပန္တက္ျပီး ေရဒီယုိ နားေထာင္သူနားေထာင္
ေန႕လယ္ကေတြ႕ခဲ႔တဲ႔ ေပါင္တံျဖဴျဖဴနဲ႕ တရုတ္မေလးကို
စိတ္ကူးယဥ္သူယဥ္
အဓမၼက်င္႔ခံလုိက္ရတဲ႔ ဖိလစ္ပင္းအိမ္ေဖာ္မေလးအတြက္
ကရုဏာသက္သူသက္
ေနရပ္ျပန္ပို႕ခံ ဗီယက္နမ္ေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သူျဖစ္
ဘုရား၀တ္ျပဳသူကျပဳ
သမားရိုးက် လူ႕အဖြဲ႕အစည္းငယ္ေလးပါပဲ
(၃)
ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ်
ကြ်ဲလိုႏြားလုိ အလုပ္လုပ္ရ
အခန္႕မသင္႔ရင္ ေခြးေသ၀က္ေသေသသြားၾက
နက္ရွိဳင္းလွတဲ႔ဆင္းရဲတြင္းထဲက ခုန္ထြက္ဖုိ႕
အလုအယက္ၾကိဳးစားရင္း
အာရွတန္ဖိုးဆိုတာဘာလဲ
ေမးခြန္းေတြထုတ္ရင္း ေၾကကြဲရျပန္
"တရားမ၀င္ အလုပ္သမား" တဲ႔
အာရွက်ားေတြထြားက်ိဳင္းဖုိ႕အေရးမွာ
ခိုင္းႏြားတစ္ေကာင္လုိ လုပ္အားေပးခဲ႔တာကိုပဲ
ဂုဏ္ယူရမလား
အာရွတုိက္ၾကီးကေတာ႔
အပ်ိဳေပါက္တစ္ေယာက္လုိျခယ္သ
ဂ်ပန္၊ ဥေရာပနဲ႕ အေမရိကကို
မ်က္စပစ္ေနေလရဲ႕
(၄)
ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၾကည္႕ေတာ႔
ငါတုိ႕ဟာ စက္ရံုတစ္ရံုမျဖစ္ႏုိင္ခဲ႔
ငါတုိ႕ဟာကုမၸဏီတစ္ခု မျဖစ္ႏုိင္ခဲ႔
ငါတို႕ဟာ ဘဏ္တုိက္တစ္ခု မျဖစ္ႏုိင္ခဲ႔
ငါတုိ႕ဟာ ေစ်းကြက္တစ္ခုကို မဖန္တီးႏိုင္ခဲ႔
ငါတုိ႕ဟာ ေစ်းေပါတဲ႔ကုန္ၾကမ္းေတြသာျဖစ္တယ္
အာရွတုိက္ရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ စေတးခံဘ၀မ်ားစြာ
ငါတုိ႕ဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမရႏိုင္ေသးပါဘူးကြာ
ငါတို႕ရဲ႕ ဘ၀ဟာ ဘာမွမေသခ်ာလွ
အဲဒီလို မေသခ်ာမႈေတြထဲကပဲ
ေသခ်ာတဲ႔ ဘ၀ကို တည္ေဆာက္ယူရတာ
တုိ႕လူသားေတြရဲ႕ ေမြးရာပါ တာ၀န္ပဲမဟုတ္လား
(၀ဋ္ေၾကြးလည္းျဖစ္ႏုိင္ရဲ႕)
အခုမွ ငါ႔ရဲ႕ကိုယ္ပို္င္ေကာင္းကင္မွာ
ၾကယ္ေရာင္မွိန္ပ်ပ်
ျမင္ရရံုပဲရိွပါေသးတယ္
တစ္ခါတစ္ေလ
နံရံေပၚက ကမာၻ႕ေျမပံုကိုၾကည္႕ရင္း
ငါလြမ္းေနမိရဲ႕
ငါလြမ္းေနခဲ႔တာ
ပီဇာနဲ႕ ဟမ္ဘာဂါေတြကိုမဟုတ္ဘူး
ဟာဒ္ေရာ႔ခ္ကေဖးကုိမဟုတ္ဘူး
"ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္"လို႕အမည္ရတဲ႕
၀ီစကီပုလင္းလွလွကို မဟုတ္ဘူး
ေအာင္လက္မွတ္ေတြေနာက္ကို ေလွ်ာက္လိုက္ေနတဲ႔
ကြ်န္းတစ္ကြ်န္းကိုမဟုတ္ဘူး
မီရွယ္ယိုးဆိုတဲ႔ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးကို မဟုတ္ဘူး
ငါလြမ္းေနခဲ႔တာ
ကံေခေပမယ္႔
ခ်စ္စရာေကာင္းေနတဲ႔ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ကိုပါ
ေလျပင္းထန္တဲ႔ကမ္းေျခက
ငါ႔ရဲ႕ ေျခတံရွည္ အိမ္ေလးကိုပါ။
(၅)
"အမ်ိဳးသားက ႏုိင္ငံျခားမွာေလ ..." ဆိုျပီး
ရပ္ကြက္ထဲမွာ
တခ်ိဳ႕ ဇနီးမယားေတြပါးစပ္အရသာခံၾကတာမ်ိဳးအတြက္နဲ႕ေတာ႔
ဒီေနရာကို ငါဘယ္ထြက္လာပါ႔မလဲ
မိအုိဖအိုေတြရိွေနစဥ္မွာ
အဆင္ေျပေျပ အေၾကြးကင္းကင္းရိွေနေစခ်င္တာအတြက္
ငါ႔ဆႏၵေတြကို ကြပ္မ်က္ခဲ႔ရတာပါ
မိသားစုနဲ႕ အိမ္ကိုခဲြခြာခဲ႔
သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ တုိင္းျပည္ကုိခြဲခြာခဲ႔
အဲဒီအတြက္ ရမယ္႔ဆုလာဘ္ဟာ
စကၤာပူက ၾကိမ္ဒဏ္မ်ိဳးေတာ႔ မဟုတ္တန္ရာ
အသားမာတက္ေနတဲ႔လက္နဲ႕
ျပကၡဒိန္ေပၚက ေန႕ေတြကိုေရတြက္ရင္း
"ေလယာဥ္ပ်ံေတြျမင္ရင္ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္လို႕" ညည္းမိ
ဒါေပမဲ႔ သု၀ဏၰသွ်ံမဟုတ္ေတာ႔ ....
(၆)
ခုေတာ႔
အာရွက်ားေတြရဲ႕ ပါးစပ္ထဲက
အမဲသားတစ္ဖတ္
သြားၾကားညပ္ခဲ႔ရင္ခြင္႔လႊတ္ပါ
ဒါဟာ ဒ႑ာရီမဟုတ္ပါဘူး
အာရွတုိက္ရဲ႕တစ္ေနရာက
ျမံဳေနတဲ႔ အနာေတြပါ
ရင္းေနတဲ႔အနာေတြပါ။ ။
ၾကည္ေမာင္သန္း
လက္၀တ္ရတနာေတြနဲ႕ ဘာမွမဆုိင္တဲ့လက္
လကၡဏာပညာရွင္ေတြနဲ႕ ဘယ္လုိမွ မပတ္သက္တဲ့လက္
ခုခ်ိန္ထိဘာကုိမွ မိမိရရမဆုပ္ကုိင္မိေသးတဲ့လက္
လက္ေရးလွလွ ေရးတတ္ေပမယ့္ လက္ညႇိဳးညႊန္ရာေရမျဖစ္ခဲ့တဲ့လက္
အသားမာတတ္ေနေပမယ့္ လက္ခေမာင္းမခတ္ႏုိင္ေသးတဲ့လက္
သဲအိတ္ထုိးရမွာ ၀န္ေလးခဲ့တဲ့လက္
ေႁမြတြင္းကုိမွ ႏႈိက္ခ်င္ေနတဲ့လက္
အဲဒီလက္ကအဲဒ့ီလက္ကုိလက္တုိ႕ၿပီးသတိေပးတယ္
အဲဒီလက္ကအဲဒီ့လက္ကုိလက္ဖ်ားခါလုိက္တယ္
တစ္ေန႕လက္ခ်ည္းပဲျပန္ရမယ္ဆုိတာေသခ်ာေနတဲ့လက္
အဲဒီလက္ကအဲ့ဒီလက္ကုိလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ ။
ၾကည္ေမာင္သန္း
ၾသဂုတ္ ၁၉၉၈
ရနံ႕သစ္
++++++++++++++++++++++
သက္ရွိကဗ်ာ
ေဟာဒီကမၻာႀကီးကုိ
ေဂါက္သီး႐ုိက္သလုိ ႐ုိက္ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္
မုိက္႐ူးရဲရဲ႕ အားကစားစိတ္ဓာတ္
ဂလူးကုိ႕စ္နဲ႕ လေရာင္ကုိေရာၿပီး
အေၾကာထဲေဆးထုိးသြင္းခ်င္တယ္
အာဟာရကုိတန္ဖုိးထားသူ
အျပစ္ရွိတဲ့ လူႀကီးေတြက
အျပစ္မဲ့တဲ့ ကေလးေတြကုိေမြးၾကတယ္
ခန္႕မွန္းရခက္တဲ့ မ်ဳိးဆက္ေတြ
ကာမဂုဏ္ခံစားသလုိ
ရမၼက္အျပည့္နဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရးခ်င္တယ္
မဓာတ္မဲ့တဲ့ညမွာ
စာႂကြင္းစားက်န္အျဖစ္
ဒီေခတ္ႀကီးကုိထားခဲ့ရမွာအားနာတယ္
ကမၻာ့ေျမပုံကုိပုံေသမတြက္နဲ႕
မိန္းမေတြထက္ပုိၿပီးမိန္းမဆန္တဲ့
မိန္းမအတုတစ္ေယာက္နဲ႕ ဆက္ဆံရသလုိ
အႏုပညာဆုိတာကုိလည္းသေဘာေပါက္ခဲ့ပါၿပီ။ ။
ၾကည္ေမာင္သန္း
ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၀
ရနံ႕သစ္
+++++++++++++
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံအဓိပၸာယ္
သစ္ပင္ေတြၿငိမ္သက္
ေလကလဲၿငိမ္သက္
ငါ့မွာသာငွက္တစ္ေကာင္လုိဂနာမၿငိမ္
စာကေလးေတြရဲ႕ ခြန္းတုံ႕သံကုိၾကားမွ
အတၱဘ၀မွန္ကုိ ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္မိရဲ႕
ငယ္ငယ္တုန္းကမွားခဲ့တယ္
ႀကီးလာေတာ့လြဲခဲ့တယ္
ေသကာနီးေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
၀ိမုတၱိေကာင္းကင္မွာ ပ်ံသန္းဖုိ႕
အေတာင္အလက္ကမစုံ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကုိယုံခဲ့တယ္
ဒုကၡသစၥာကုိယုံခဲ့တယ္
ေငြကုိေတာ့ မယုံတစ္၀က္ယုံတစ္၀က္
သံသရာက ညႇီေစာ္နံေနၿပီ
အဲဒီပန္းပုကုိ ဘယ္ဟင္းလင္းျပင္မွာထားမလဲ
ပန္းပုမွာကုိက ဟင္းလင္းျပင္ရွိၿပီးသားပါ
႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕ရတယ္
အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕ရတယ္
ဒါေပမဲ့ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕မရဘူး
ငါ့ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈကုိ သတ္မွတ္ဖုိ႕
ႏုိင္ငံသားကဒ္ျပားတစ္ခုပဲရွိတယ္
ခုခ်ိန္ထိ မိသားစုသန္းေခါင္းစာရင္းထဲက
႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေသး
ငါ့ရဲ႕ ေရြ႕ေျပာင္းပုံစံ
ဘယ္ေန႕မ်ားဘယ္သူ႕ထံေရာက္မွာလဲ
ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ေပၚက ငရဲကုိသိခဲ့ၿပီ
ဖိနပ္တစ္ရံေပၚက ငရဲကုိသိခဲ့ၿပီ
တစ္ေန႕ထမင္းႏွစ္နပ္စားသလုိ
တစ္ေန႕ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္ဖတ္လုိ႕ မလုိအပ္ဘူးလား
ေခတ္ႀကီးတစ္ခုလုံးအေၾကာေပးထားလုိက္ခ်င္တယ္
သတင္းနဲ႕နည္းပညာ ေခတ္ႀကီးၿပီးရင္
ကဗ်ာေခတ္ႀကီး မလာဘူးလုိ႕ဘယ္သူေျပာႏုိင္မလဲ။ ။
ၾကည္ေမာင္သန္း
ကဗ်ာ ၁၀၀ ႏွင့္ ကဗ်ာဆရာကြယ္လြန္ျခင္း
++++++++++++++++++++++++++++++
က်ားနာတစ္ေကာင္ရဲ႕အတၳဳပၸတၱိ
ကုိယ့္က်န္းမာေရး ကုိယ္မယုံရတဲ့ဘ၀မွာ
ေနာက္ထပ္ ဘာကုိ ယုံရဦးမွာလဲ။
စာလုံးေတြကုိ စုပ္ယူရင္း
လူျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ရ
ပီပီသသေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။
ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် ၀တၱရားေတြ ထူထပ္ဖိစီး
ၾကာလာေတာ့ ၀ဋ္ေႂကြးေတြျဖစ္
ေဟာဒီနာက်ည္းဖြယ္ႏွစ္ေတြအတြင္း
ျငင္းဆန္ခဲ့ရတာ ခပ္မ်ားမ်ား
လက္ခံႏုိင္စရာ နည္းပါးလြန္းတယ္။
တခ်ဳိ႕လူေတြအတြက္ လိုအပ္ခ်င္ လုိအပ္လိမ့္မယ္
လက္၀တ္ရတနာ
ဒါမွမဟုတ္ အားျဖည့္အခ်ိဳရည္
ဒါမွမဟုတ္ ယာဥ္ေမာင္းလုိင္းစင္။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္
အေရးတႀကီး လုိအပ္ေနတာ မ်က္ရည္
ကုိယ့္မ်က္ရည္ ကုိယ္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့တာ
ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ၾကာၿပီ။
ရန္ကုန္ရဲ႕ ေျမေအာက္ေလာကမွာ က်င္လည္ခဲ့သူတစ္ေယာက္
အေရွ႕ေတာင္အာရွက ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ
ခႏၶာကုိယ္သာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံႏုိင္ခဲ့။
သက္တမ္းေတြကုိ ဘာနဲ႕တုိင္းတာၾကမလဲ
ပတ္သတ္ဖူးခဲ့တဲ့ မိန္းမေတြနဲ႕လား
ရွာေဖြခဲ့သမွ် ေငြစကၠဴေတြနဲ႕လား
သတင္းစာေတြနဲ႕ပဲလား။
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း
ကုိယ့္နာမည္ေရွ႕မွာ ဘာမွ မရွိ
ကုိယ့္နာမည္ေနာက္မွာလည္း ဘာမွ မရွိ
ပကတိ အထီးက်န္မႈမွာ
ေလသံကုိ ေလွ်ာ့ခ်ထားခဲ့ပါတယ္။
ညက
စပါတာကတ္ကုိ ျပန္ဖတ္တယ္
သီခ်င္းေတြကုိ တ၀တၿပဲ ထုိင္ေသာက္တယ္
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သစၥာေဖာက္ဖုိ႕ ႀကိဳစားၾကည့္တယ္
(ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ပါဘူး)။
ခုေတာ့
ဆုိင္းဘုတ္ေတြၾကားမွာ
မင္းေရာ ငါပါ အသက္႐ႈမွားခဲ့ၾကၿပီ
ၾကည္ေမာင္သန္း
ဇန္န၀ါရီ ၁၉၉၇
++++++++++++++++++++
ဒီႏွစ္အတြက္ သံေ၀ဂ
ဒီႏွစ္
ဒီႏွစ္ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္ အသက္တစ္ႏွစ္ပုိႀကီးခဲ့
ခႏၶာကုိယ္မွာ အေလးခ်ိန္တုိးခဲ့
ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ရာ အထီးက်န္မႈထဲမွာ
စီးကရက္လည္းျဖတ္ႏုိင္ခဲ့။
ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ
သစ္ေတာေတြေပၚတည္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြကုိျမင္ခဲ့ရ
စက္႐ုံေတြေပၚတည္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြကုိျမင္ခဲ့ရ
ကင္မရာေတြေပၚတည္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြကုိ ျမင္ခဲ့ရ။
ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ
အာ႐ွက်ားေတြရဲ႕ ပါးစပ္ထဲက အမဲသားတစ္ဖက္
သြားၾကားညပ္တာကုိ ျမင္ခဲ့ရေပါ့။
ဒီႏွစ္
ဒီႏွစ္ထဲမွာ
မုိးႀကီးေရလွ်ံမႈေတြကုိ ႀကံဳေတြခဲ့
ေလထုညစ္ညမ္းမႈနဲ႕ ပက္ပင္းတုိးခဲ့
ေငြေၾကးကေမာက္ကမျဖစ္မႈနဲ႕လည္း ရင္ဆုိင္းခဲ့။
ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ
အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေတြရွိေနရဲ႕
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းဖုိ႕လည္း အေရးႀကီးတာပဲ
လူ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႕အညီေနထုိင္ဖုိ႕လည္း အေရးႀကီးတာပဲ
ေရတြက္စရာ ေငြစကၠဴေတြရွိဖုိ႕လည္း အေရးႀကီးတာပဲ
အိမ္နဲ႕ေ၀းေနၾကသူေတြ
ကုိယ့္အိမ္ကုိ ျပန္ေရာက္ဖုိ႕လည္း အေရးႀကီးတာပါပဲ။
ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ
ဗာဆာခ်ီ၊ ဒုိင္ယာနာ၊ မာသာထရီဇာ
ဂၽြန္ဒင္ဗာ၊ ဟာ႐ုိးေရာ္ဘင္
တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္
ေသမင္းက
ဘ၀ေတြကုိ တစ္ဇြန္းခ်င္းေသာက္လုိ႕ေနရဲ႕။
ဒီႏွစ္
ဒီႏွစ္ထဲမွာ
အက္စပရင္ေဆးျပားေတြ ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ခဲ့တယ္။
ႏု-အက္တလီစာခ်ဳပ္ ႏွစ္ငါးဆယ္ျပည့္ခဲ့တယ္။
ဒီႏွစ္
ဒီႏွစ္ကေတာ့
ျမစ္ေရေတြလုိ စီးဆင္းသြားေလရဲ႕။ၾကည္ေမာင္သန္း
ဇန္န၀ါရီ ၁၉၉၈
+++++++++++++++++++++++
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥကို
ဘာလို႔ မလုပ္ေသးတာလဲ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥကို
ဘာလို႔ ေႏွာင့္ေႏွးေနၾကတာလဲ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
မာန္မာနေတြရွိေနလို႔လား
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
ငဲ့ကြက္စရာေတြရွိေနလို႔လား
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
နစ္နာစရာေတြ မရွိဘူးလို႔ထင္ပါတယ္
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အားလံုးေကာင္းမယ့္ ကိစၥပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အားလံုးေကာင္းမယ့္ ကိစၥပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အားလံုး၀မ္းသာၾကမွာပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
လက္ခုပ္ဆိုတာ တစ္ဘက္တည္း တီးလို႔မရဘူးေလ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရမွာပါ့
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
ေနာက္မက်ေသးပါဘူး
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အခ်ိန္ရွိပါေသးတယ္
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
စိတ္ရွည္ေပးၾကပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
နတ္လူသာဓုေခၚမွာပါ။
လွသန္း
(ပိေတာက္ပြင့္သစ္။ အမွတ္ ၄၂ ။ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၁ )
++++++++++++++++++++++++++++++
ေအးရာေအးေၾကာင္း
ယုံသလုိေနခဲ့ၿပီ
ၾကဳံသလုိေနခဲ့ၿပီ…။
ေစ်းဆစ္ခံလုိက္ရတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္အတြက္
ေစ်းဆစ္သူရဲ႕ လွ်ာကုိပဲၿဖတ္ရမလား
ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕ လက္ကုိပဲၿဖတ္ရမလား….။
ကဗ်ာေတြရွင္ခ်င္ရင္
ကဗ်ာဆရာေတြေသဖုိ႔သာၿပင္ေပေတာ့…။
ကုိယ့္အေၾကာင္းကုိေမ့ထားခ်င္လုိ႔
သူမ်ားအေၾကာင္းေလွ်ာက္ေၿပာေနတာ..။…။
ၾကည္ေမာင္သန္း
+++++++++++++++++++++++++++++
အယူသည္းျခင္း သီခ်င္းတစ္ပုဒ္
မယူပါရေစနဲ႕
သူမ်ားႏွာေခါင္းေပါက္နဲ႕ ဦးေႏွာက္ေတြ
မယူပါရေစနဲ႕
မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္နဲ႕ သူမ်ားမသဒၶါေရစာကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
လူရာ၀င္႐ုံသက္သက္ အ၀တ္အစားေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
ေနျမင္ညေပ်ာက္ ေငြစကၠဴေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
အ႐ူးပါးေတြရဲ႕ သင္ခန္းစာကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
လူနာခုတင္ေပၚက သံေယာဇဥ္ေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
က်န္စာသင့္ေနတဲ့ အေဆာက္အဦးကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
မိန္းမပ်က္တစ္ေယာက္ရဲ႕ က႐ုဏာသန္႕သန္႕ကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
မ်က္ျဖဴဆုိက္ေနတဲ့ အစီရင္ခံစာကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
အပူတျပင္း ၀န္ေဆာင္မႈေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
ရန္သူက ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ ႏွစ္သိမ့္ဆုေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
အလွဴခံထားတဲ့ အေသြးအသားေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
သက္တမ္းမဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
မယူပါရေစနဲ႕
မယူပါရေစနဲ႕
အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆန္လုိက္ရဲ႕
မယူပါရေစနဲ႕
ဒီဘ၀အတြက္ ေနာက္က်ေနတဲ့လူပါ
မယူပါရေစနဲ႕
ေနာက္ဘ၀အတြက္ေစာပါေသးတယ္
မယူပါရေစနဲ႕
ၾကည္ေမာင္သန္း
+++++++++++++++++++++++++++
ကိုယ့္ဖိနပ္ဟာ ကိုယ့္ခံတပ္ပါပဲ
က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႔
၀င္ေငြမေကာင္းလို႔
မိုးေလ၀သမေကာင္းလို႔
ခုလိုအခက္အခဲေတြထဲမွာ
ဖိနပ္သဲၾကိဳးကိုသတိထားေနရ
ခံုကလည္းလႈပ္လႈပ္
ၿမင္းကလည္းလႈပ္လႈပ္
ၿပဳတ္က်သြားခ်င္လည္းသြား
ဒုကၡဆိုတာသစၥာတရား
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕မိုက္မဲမႈမ်ား
ေလာကၾကီးကအလိုက္သိပါ့မလား
ေရၿပင္ရဲ႕မာယာကိုမုန္းတယ္
ပိုက္ကြန္ထဲကငါးေတြကိုသနားတယ္
ေထာင္ေခ်ာက္ကိုလိုက္႐ွာေနတဲ့သားေကာင္ဆိုတာ႐ွိပါ့မလား
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈဆိုတာေလွာင္အိမ္ထဲမွာမေမြးဖြားဘူး
ၿပိဳင္ကားတစ္စီးလိုဓါတ္ဆီၿဖဳန္းခဲ့ၿပီးၿပီ
လူနာတင္ယာဥ္တစ္စီးလိုအသံုး၀င္ခ်င္တယ္
ေရာ့ခ္အင္႐ုိးတစ္ေခတ္လံုးကိုနားေထာင္ခဲ့တယ္
ပြင့္လင္းတဲ့လူ႔ေဘာင္ကိုေမွ်ာ္လင့္မိတယ္
ကဗ်ာနဲ႔ဘ၀ကိုခ်ည္ေႏွာင္ထားခဲတယ္
သူငယ္ခ်င္းရယ္ဒီဇာတ္လမ္းမွာ
လူဆိုးေတြတစ္ေယာက္မွမေသေသးဘူးလား
လူေကာင္းေတြဒုကၡမ်ားလွပါၿပီကြယ္
အသက္တစ္ေခ်ာင္းလံုးဆံုး႐ႈ႔ံးမယ္ဆိုရင္
နာမည္တစ္လံုးေတာ့အဖတ္တင္ခ်င္တယ္
ေခ်ာက္ကမ္းပါးစြန္းကလူကို
တြန္းအားေတြမေပးၾကပါနဲ႔
ေၿပးစရာေၿမမ႐ွိေတာ့တဲ့အခါ
ကိုယ့္ဖိနပ္ဟာကိုယ့္ခံတပ္ပါပဲ။ ။
လွသန္း
+++++++++++++
လက္ေမာင္းေသြးကို ေဖာက္ၾကည့္ျခင္း(၂)
ညေနေစာင္းထိုင္ခံုေပၚမွာ
သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့နား႐ြက္တစ္စံုနဲ႔
၀ါ႐ွင္တန္ကိုနားေထာင္တယ္
လန္ဒန္ကိုနားေထာင္တယ္
ရန္ကုန္ကိုနားေထာင္တယ္
ခံုမင္စရာေကာင္းတဲ့ကမၻာၾကီးေပၚမွာ
ၿပင္းထန္တဲ့ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ႐ွိေနရဲ႕
ေရစီးေၾကာင္းေတြကို
ေၿပာင္းၿပန္လွန္ၾကည့္ရတာ
အရသာမေတြ႕ဘူးလား
ႏွလံုးသားထဲက ပထ၀ီ၀င္အတြက္
ဦးေႏွာက္ထဲကသမိုင္းအတြက္
လႈိင္းလံုးၾကီးေတြတည္ေဆာက္ၾကည့္တယ္
မဟာတံတိုင္းၾကီးးကိုလည္းေခါင္းနဲ႔ေၿပးေဆာင့္မိတယ္
တစ္ခါကအေဆာက္အဦသုေတသနဌာနမွာ
ငါဟာအလုပ္သမားတစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္
အေဆာက္အဦေတြရဲ႕အတြင္းေရးကို
သိသင့္သေလာက္ေတာ့သိခဲ့ပါရဲ႕
ခုေတာ့ငါဟာ လက္မ႐ြံ႕ကဗ်ာဆရာ
လူနာေတြမ႐ွိပဲဆရာ၀န္ေတြ႐ွိပါ့မလား
ဘဏ္တိုက္ေတြမ႐ွိပဲဘဏ္ဓါးၿပေတြ႐ွိပါ့မလား
ေဟာဒီေက်ာက္နံရံထက္မွာ
ငါတို႔မ်ိဳးဆက္ရဲ႕အသံကိုထြင္းထုလိုက္မယ္
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာမတန္တဆအနစ္နာခံမႈေတြ
ၾကီးၿမတ္လွပစြာ႐ွင္ၿပန္ထေၿမာက္လာမယ္
ငါ့ကိုယ္ငါသရဏဂံုတင္ၿပီးၿပီ
ကိုေဖာ္ေ၀းကိုသစၥာခံဖို႔
ေခတ္ေပၚကဗ်ာေစတီမွာထီးေတာ္သစ္တင္လွဴပူေစာ္ဖို႔
ၿမန္မာကဗ်ာေတြကိုပထမဆံုး သဂၤ ါယနာတင္ဖို႔
ငါေရာက္လာခဲ့တယ္။ ။
လွသန္း
+++++++++++++
အေနအထိုင္မတတ္မွဳမ်ား
ၾကယ္ေတြမရိုးမရြ
ေကာင္းကင္ က်ိဳးၾကေတာ့မယ္
ေျမၾကီးကိုေရႊ႕ထားရရင္ ေကာင္းမလား။ ။
လမ္းဆိုးလို႔ ယာဥ္ပ်က္တာ
ဘယ္သူ႕ကို စြဲခ်က္တင္ရမလဲ။ ။
မ်ိဳးဆက္တစ္ခုလံုး ခ်ေကၽြးခဲ႔တာေတာင္
ေရွ႕ေရးက မေကာင္းႏိုင္ေသးဖူး။ ။
မာယာမ်ားတဲ႔ မ်က္ခင္းျပင္မွာ
က်င္းစိမ္ဖို႔ၾကိဳးစားသူ ေဂါက္ရိုက္သမား။ ။
ဒါကိုအျပစ္လို႔ေခၚရင္
အျပစ္တင္ခံပါ့မယ္။ ။
က်ဴးလြန္ခဲ့သမွ်မွာ ထူးခၽြန္ဖုိ႕ပဲလိုတယ္။ ။
ပိတ္ထားတဲ့ေန႔
လမိုက္ည
ေကာင္းကင္ၾကီးကအေမွာင္ထဲလြင့္ေမ်ာလို႔ရယ္
ၾကယ္ေတြကမပြင့္တပြင့္
နံရံကမီးခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္တယ္
ဒါေပမယ့္ ေန႔ကပိတ္ထားဆဲ
အိမ္တံခါးေတြကိုဖြင့္လိုက္တယ္
ေနေရာင္ကမပြင့္တပြင့္
ပန္းေတြကပြင့္တခ်ိဳ႕ေၾကြတခ်ိဳ႕
ဒါေပမယ့္ ေန႔ကပိတ္ထားဆဲ
သတင္းစာကိုဖြင့္ၾကည့္တယ္
ေရဒီယိုကိုဖြင့္ၾကည့္တယ္
႐ုပ္ၿမင္သံၾကားကိုဖြင့္ၾကည့္တယ္
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုယ္ေတာ့ဖြင့္ၾကည့္လို႔မရ
ေန႔ကေတာ့ပိတ္ထားဆဲ
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
ေန႔တဓူ၀(နိစၥဓူ၀) ေဒါသေတြအတြက္
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ဆာေလာင္မႈေတြအတြက္
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
သားေၾကာၿဖတ္ခံလိုက္ရတဲ့အနာဂါတ္အတြက္
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
ေန႔ကေတာ့ပိတ္ထားဆဲ
ပိတ္ထားတဲ့ေန႔ကိုဖြင့္ဖို႔ေသာ့တစ္ေခ်ာင္း
ဘယ္သူ႔ဦးေခါင္းထဲမွာ႐ွိသလဲ
ကၽြန္ေတာ္လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။
ပိတ္ထားတဲ့ေန႔ကိုဖြင့္မယ့္ေသာ့တစ္ေခ်ာင္း
ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းမၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ ။
လွသန္း
+++++++++++++++++++++++++
လူသားဆန္ခ်င္တာတရားတယ္
ၿမစ္တစ္စင္းနဲ႕အတူပူးခ်ည္
စြန္႔စြန္႔စားစားစီးဆင္းခဲ့တယ္
တစ္ခါမွမၿမင္ဘူးတဲ့ေန႔ေတြကိုၿမင္ခ်င္လြန္းလို႔ပါ။
ေၿမပံုမွာမပါတဲ့ကၽြန္းေတြ
ပင္လယ္ထဲမွာအမ်ားၾကီး႐ွိတယ္
ေရထဲကငါးကို
ေလထဲမွာပ်ံေနတဲ့သိမ္းငွက္ကဖမ္းယူစားတယ္
ဒါသဘာ၀ပဲလား
နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္းတိုး၀င္သြားရင္
ဘာေတြၿမင္ရဦးမလဲ
ကမၻာေပၚမွာ
မနက္ၿဖန္ကိုၿမင္ရတဲ့ေနရာေတြလည္း႐ွိ
မနက္ၿဖန္ကိုမၿမင္ရတဲ့ေနရာေတြလည္း႐ွိ
ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကို
ကိုယ့္ဟာကိုယ္သိဖို႔အေရးၾကီးရဲ႕
မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ေၿပာတာသတိရမိတယ္
အခန္းတစ္ခန္းလိုခ်င္တယ္တဲ့
ေအးေအးေဆးေဆးဘုရား႐ွိခိုးဖို႔
အမူးလြန္တဲ့အခါထိုးအန္ဖို႔
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကိုဧည့္ခံဖို႔တဲ့
အိုး…လူသားဆန္လွခ်ည္လား
ကၽြန္ေတာ္ကေရာဘာထူးလို႔လဲ
အာဇာနည္ေတြကိုေလးစားမယ္
ကိုယ္ဟန္ၿပမယ္ေတြကိုၿပစ္မွားမယ္
ထမင္း၀၀စားခ်င္တယ္
ဒါလည္းလူသားဆန္ၿခင္းတစ္မ်ိဳးၿဖစ္ႏိုင္ရဲ႕
ဒါေပမယ့္ေရွ႕မွာ
ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ေၿခာက္သန္းေက်ာ္ေသခဲ့ၿပီးၿပီ
ကေမၻာဒီယားၿပည္သူတစ္သန္းေက်ာ္ေသခဲ့ၿပီးပါၿပီ
ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကိုေလွ်ာဖြပ္ဖို႔
လြတ္လပ္မႈ႐ွိမွၿဖစ္မယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာလုပ္ၾကံခံလိုက္ရတယ္
အနာဂါတ္ကေတာ့အသက္ငင္ေနဆဲ
မၾကာခင္႐ွင္ၿပန္ထေၿမာက္ေလမလား
စိတ္ဓါတ္က်စရာအေၾကာင္းမ႐ွိ
ေနာင္တရစရာအေၾကာင္းမ႐ွိ
ေဟာဒီ့ညတစ္ညရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ဟာ
“မ” ဓါတ္ၿဖစ္ေနတာေသခ်ာခဲ့ၿပီပဲ..။ ။
လွသန္း
++++++++++++++++++++
မိ္မိကိုယ္ကိုအဓြန္႔႐ွည္ေရး
နာရီလက္တံက
ကၽြန္ေတာ့္ကိုရန္စေနတယ္
အခိ်န္သိပ္မက်န္ေတာ့ဘူးတဲ့
ကၽြန္ေတာ္စီးထားတဲ့ဖိနပ္ပ႔
ကၽြန္ေတာ့္လြတ္လပ္မႈကိုအဆံုးသတ္သြားေစရဲ႕
မာရ္နတ္ခမ်ာ
ကၽြန္ေတာ့္ဓါတ္ခံကိုမသိ႐ွာဘူး
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ဆံုး႐ႈံးမႈေတြဟာ
အမွတ္တရရုပ္တုေတြၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္လာမွာေပါ့
ခုေတာ့ေကာင္းေသာေန႔ႏွင့္ေတြ႕ခြင့္မ႐ွိ
မိုးေလ၀သမွန္ကန္ဖို႔သာ
အသံခ်ဲ႕စက္ကိုအသံုးၿပဳခဲ့ပါတယ္
ေန႔စဥ္ဇယားမွာ
ထမင္းစားမေကာင္းတဲ့အခါလည္း႐ွိ
ေခါင္းကိုက္တဲ့အခါလည္း႐ွိ
တစ္ခုခုကို႐ိုက္ခြဲခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးလည္း႐ွိတာေပါ့
မေလွ်ာ့ေသာဇြဲနဲ႔
အသည္းကြဲလဲကြဲပေစ
ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ကိုယ္အတူမေနရတာ
ရင္နာဖို႔ေကာင္းတယ္
ကံၾကမၼာအလွည့္အေၿပာင္းမွာ
စုေဆာင္းထားတဲ့သဲလြန္စေတြအတြက္
တရားခံၿပသက္ေသၿဖစ္ခ်င္တယ္
ခ်စ္လွစြာေသာေဖေဖနဲ႔ေမေမ
ကၽြန္ေတာ္အဓြန္႔႐ွည္ဖို႔
ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာခဲ့ပါၿပီ။ ။
လွသန္း
++++++++++++++++++++++++++++
လူငယ္ဘ၀ကြယ္လြန္ၿခင္း
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ဘာသာစကားေၿပာသင္တန္းေတြ
ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းေတြ
ေအာင္လက္မွတ္ေတြမ႐ွိခဲ့ပါ
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ဗီဒီယိုဂိမ္းေတြ
ကာရာအိုေကေတြ
စိတ္ၾကြေဆးၿပားေတြလည္းမ႐ွိခဲ့ပါ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ေရဒီယိုတစ္လံုး
ဂစ္တာတစ္လက္နဲ႔
စာအုပ္ေသတၱာပဲ႐ွိခဲ့ပါတယ္
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
႐ုပ္႐ွင္႐ုံသည္သာအၿငိမ္းခ်မ္းဆံုးနားခိုရာ
တစ္ခါတရံစိတ္ေၿပေပ်ာက္စရာ
အၿပာေရာင္စာအုပ္မ်ားနဲ႔သာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
စက္ဘီးေလးတစ္စီးေတာင္မ႐ွိခဲ့သလို
ရည္းစားလည္းတစ္ေယာက္မွမ႐ွိခဲ့ပါ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ဘီယာဆုိင္ေတြႏုိက္ကလပ္ေတြမ႐ွိခဲ့ပါ
စာအုပ္ဆိုင္နဲ႔လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ကမၻာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ခေပါင္းစီးကရက္တစ္ဘူးနဲ႔
ၿမိဳ႕ပတ္ရထားကိုမူးေအာင္စီးခဲ့ဖူးပါတယ္
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
လူငယ့္ေရးရာညေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း႐ွိခဲ့သလို
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ပလက္ေဖာင္းဟာလဲ
သင္တန္းေက်ာင္းၾကီးတစ္ေက်ာင္းပါပဲ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးမွာ
ဒိုင္ယာရီစာအုပ္လြယ္အိတ္ထဲထည့္လို႔ေလွ်ာက္သြားခဲ့တာ
အသည္းကြဲသီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုခဲ့တာ
အနာဂါတ္လြမ္းခ်င္းကဗ်ာေတြေရးသားခဲတာ
အခုေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးလည္း
ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ပါၿပီ
တစ္တိုင္းၿပည္လံုးကိုၿဖတ္စီးသြားတဲ့
ေကာက္ေကာက္ေကြ႕ေကြ႕ၿမစ္ၾကီးထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ေလးဟာ
နစ္ၿမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ ။
လွသန္း
++++++++++++++++++++++
ၿပီးၿပည့္စံုတဲ့ကမၻာ
မႈန္ေနတဲ့မ်က္လံုးေတြအတြက္
မ်က္မွန္အေကာင္းစားေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
ပိတ္ေနတဲ့ႏွာေခါင္းေတြအတြက္
ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္ေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
ေလးေနတဲ့နားေတြအတြက္
ဥၾသဆြဲသံေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
အဆီၿပန္မ်က္ႏွာေတြအတြက္
ေရခဲစိမ္မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
နံေစာ္ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေတြအတြက္
ကမၻာေက်ာ္ေရေမႊးေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
ေညာင္းညာနာက်င္ကိုက္ခဲမႈေတြအတြက္
ၿပည္တြင္းၿဖစ္ဒါဏ္ေၾကလိမ္းေဆးေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
မိႈတက္ေနတဲ့သီခ်င္းေတြအတြက္
ဓါတ္ၿပားအသစ္ေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
လိမ္ညာေနတဲ့ကဗ်ာေတြ၊၀တၳဳေတြအတြက္
မသမာတဲ့စာမ်က္ႏွာေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
ဖံုတက္ေနတဲ့သတင္းစာေတြအတြက္
လွ်ာထြက္ေနတဲ့ခ်ိန္ခြင္ေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
အေညာင္းမိေနတဲ့ဦးေႏွာက္ေတြအတြက္
ဘက္လိုက္တတ္တဲ့ကြန္ပ်ဴတာေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
စိတ္ကူးေတြထင္ရာစိုင္းးဖို႔အတြက္
ေနာက္ခံသမိုင္းအခ်က္အလက္ေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
ပုတ္သိုးတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေတြအတြက္
လတ္ဆတ္တဲ့အစားအစာေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
မစင္ၾကယ္တဲ့အာ႐ံုေတြအတြက္
၀ိပႆနာတရားေတြ႐ွိခဲ့ၿပီ
မလြတ္ေၿမာက္ႏုိင္တဲ့ဘ၀ေတြအတြက္
မဂၢင္႐ွစ္ပါး႐ွိခဲ့ၿပီ။ ။
လွသန္း
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
အာရွတုိက္ရဲ႕တစ္ေနရာ
(၁)
အမွန္တကယ္ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ရြာ
ျမိဳ႕ေတာ္နဲ႕ ကီလိုမီတာ ၆၀ ခန္႕ေ၀းတဲ႔ေနရာ
အေ၀းေျပလမ္းမၾကီးရဲ႕ ပခံုးေပၚမွာ
ေလးထပ္တုိက္ ၈လံုးနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ႔ရြာ
အာရွတိုက္ရဲ႕ တစ္ေနရာလို႕ ဆိုပါစုိ႕
အဲဒီရြာရဲ႕ အဌမေျမာက္တုိက္ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ
အင္ဒိုနီးရွားလူငယ္ ၄ ေယာက္
(၂ေယာက္က ညီအကို)
ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္လူရြယ္တစ္ေယာက္
ျပီးေတာ႔ငါတုိ႕၂ ေယာက္
ဓါရဏ ပရိတ္၊ ကိုရ္အမ္က်မ္း၊ ေရာ႔ခ္သီခ်င္း
ဂ်င္းေဘာင္ဘီ၊ ၀ိုင္ယာၾကိဳးေခြမ်ားနဲ႕
အမ်ိဳးအမည္မသိ အလွေမြးငွက္ ၂ ေကာင္
တစ္အိုးတစ္အိမ္ ထူေထာင္လုိ႕ေနၾက
သူတုိ႕ဘ၀ေတြဟာ
အေရွ႕ေတာင္အာရွကြ်န္းဆြယ္ေပၚက
အၾကမ္းထည္ပစၥည္းပစၥယေတြနဲ႕
ခပ္ဆင္ဆင္တူေနရဲ႕
(၂)
နာရီစက္သံေၾကာင္႔
အထိတ္တလန္႕ႏိုးထ
အိမ္ေရးမ၀တဲ႔မ်က္လံုးထဲမွာ
ႏွင္းေတြ အတံုးအရံုးက်ေနတဲ႔ မနက္ခင္း
ရြာလည္လမ္းထိပ္မွာ ေရသန္႕ဘူးကိုယ္စီနဲ႕
အလုပ္ဆင္းဖုိ႕ အဆင္သင္႔ျဖစ္ေနျပီ
တစ္ေနကုန္ ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးဆီကုိသြား
ျမင္႔မားတဲ႔အေဆာက္အအံုေခါင္မိုးေတြေပၚတက္
ဆံပင္ေတြ အရည္ေပ်ာ္က်မတတ္ ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ေခြ်းေတြ သံေတြ မခ်ိမဆန္႕အလုပ္လုပ္ၾက
အဲဒီအလုပ္ဟာ အသက္အႏၱရာယ္နဲ႕နီးေပမဲ႔
"ေငြမရိွတာလည္း အသက္အႏၱရာယ္နဲ႕ နီးတာပဲ"လို႕
ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္လူငယ္က မွတ္ခ်က္ခ်တယ္
ေန၀င္ရီတေရာမွာ
ေက်ာေပၚ အေမာေတြထမ္းျပီးျပန္လာၾက
ေရခ်ိဳးခန္းကို သူ႕ထက္ငါဦးေအာင္ အလုအယက္တုိးေခြ႕၀င္ၾက
ဒါဟာ နိစၥဓူ၀ကိစၥ
ညက်
တစ္ဆိုင္တည္းေသာ ပင္လယ္စာဆုိင္မွာ
ေဒသရဲ႕ရိုးရာထမင္းေၾကာ္ကိုစားရင္း
စကားစမျမည္ဆိုၾက
က်ိဳးပဲ႔ေနတဲ႔ ဘာသာစကားနဲ႕ပ
ျပီးေတာ႔ ကိုကာကိုလာတစ္ပုလင္းေသာက္ရင္း
ေလညင္းနံ႕သင္းတဲ႔ စီးကရက္ကိုဖြာရိွဳက္
ဂ်က္ဂြာကားတစ္စီးရဲ႕ ေနာက္ကိုေျပးလုိက္သြားတဲ႔စိတ္ကူးေတြ
သဘာ၀က်ပါတယ္ေလ
စားေသာက္ဆုိင္က အျပန္
လမ္းေဘးအမ်ားသံုးဖုန္းကေန
ကိုယ္႔တုိင္းျပည္ကို ဖံုးဆက္သူဆက္
တုိက္ေပၚျပန္တက္ျပီး ေရဒီယုိ နားေထာင္သူနားေထာင္
ေန႕လယ္ကေတြ႕ခဲ႔တဲ႔ ေပါင္တံျဖဴျဖဴနဲ႕ တရုတ္မေလးကို
စိတ္ကူးယဥ္သူယဥ္
အဓမၼက်င္႔ခံလုိက္ရတဲ႔ ဖိလစ္ပင္းအိမ္ေဖာ္မေလးအတြက္
ကရုဏာသက္သူသက္
ေနရပ္ျပန္ပို႕ခံ ဗီယက္နမ္ေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သူျဖစ္
ဘုရား၀တ္ျပဳသူကျပဳ
သမားရိုးက် လူ႕အဖြဲ႕အစည္းငယ္ေလးပါပဲ
(၃)
ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ်
ကြ်ဲလိုႏြားလုိ အလုပ္လုပ္ရ
အခန္႕မသင္႔ရင္ ေခြးေသ၀က္ေသေသသြားၾက
နက္ရွိဳင္းလွတဲ႔ဆင္းရဲတြင္းထဲက ခုန္ထြက္ဖုိ႕
အလုအယက္ၾကိဳးစားရင္း
အာရွတန္ဖိုးဆိုတာဘာလဲ
ေမးခြန္းေတြထုတ္ရင္း ေၾကကြဲရျပန္
"တရားမ၀င္ အလုပ္သမား" တဲ႔
အာရွက်ားေတြထြားက်ိဳင္းဖုိ႕အေရးမွာ
ခိုင္းႏြားတစ္ေကာင္လုိ လုပ္အားေပးခဲ႔တာကိုပဲ
ဂုဏ္ယူရမလား
အာရွတုိက္ၾကီးကေတာ႔
အပ်ိဳေပါက္တစ္ေယာက္လုိျခယ္သ
ဂ်ပန္၊ ဥေရာပနဲ႕ အေမရိကကို
မ်က္စပစ္ေနေလရဲ႕
(၄)
ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၾကည္႕ေတာ႔
ငါတုိ႕ဟာ စက္ရံုတစ္ရံုမျဖစ္ႏုိင္ခဲ႔
ငါတုိ႕ဟာကုမၸဏီတစ္ခု မျဖစ္ႏုိင္ခဲ႔
ငါတို႕ဟာ ဘဏ္တုိက္တစ္ခု မျဖစ္ႏုိင္ခဲ႔
ငါတုိ႕ဟာ ေစ်းကြက္တစ္ခုကို မဖန္တီးႏိုင္ခဲ႔
ငါတုိ႕ဟာ ေစ်းေပါတဲ႔ကုန္ၾကမ္းေတြသာျဖစ္တယ္
အာရွတုိက္ရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ စေတးခံဘ၀မ်ားစြာ
ငါတုိ႕ဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမရႏိုင္ေသးပါဘူးကြာ
ငါတို႕ရဲ႕ ဘ၀ဟာ ဘာမွမေသခ်ာလွ
အဲဒီလို မေသခ်ာမႈေတြထဲကပဲ
ေသခ်ာတဲ႔ ဘ၀ကို တည္ေဆာက္ယူရတာ
တုိ႕လူသားေတြရဲ႕ ေမြးရာပါ တာ၀န္ပဲမဟုတ္လား
(၀ဋ္ေၾကြးလည္းျဖစ္ႏုိင္ရဲ႕)
အခုမွ ငါ႔ရဲ႕ကိုယ္ပို္င္ေကာင္းကင္မွာ
ၾကယ္ေရာင္မွိန္ပ်ပ်
ျမင္ရရံုပဲရိွပါေသးတယ္
တစ္ခါတစ္ေလ
နံရံေပၚက ကမာၻ႕ေျမပံုကိုၾကည္႕ရင္း
ငါလြမ္းေနမိရဲ႕
ငါလြမ္းေနခဲ႔တာ
ပီဇာနဲ႕ ဟမ္ဘာဂါေတြကိုမဟုတ္ဘူး
ဟာဒ္ေရာ႔ခ္ကေဖးကုိမဟုတ္ဘူး
"ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္"လို႕အမည္ရတဲ႕
၀ီစကီပုလင္းလွလွကို မဟုတ္ဘူး
ေအာင္လက္မွတ္ေတြေနာက္ကို ေလွ်ာက္လိုက္ေနတဲ႔
ကြ်န္းတစ္ကြ်န္းကိုမဟုတ္ဘူး
မီရွယ္ယိုးဆိုတဲ႔ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးကို မဟုတ္ဘူး
ငါလြမ္းေနခဲ႔တာ
ကံေခေပမယ္႔
ခ်စ္စရာေကာင္းေနတဲ႔ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ကိုပါ
ေလျပင္းထန္တဲ႔ကမ္းေျခက
ငါ႔ရဲ႕ ေျခတံရွည္ အိမ္ေလးကိုပါ။
(၅)
"အမ်ိဳးသားက ႏုိင္ငံျခားမွာေလ ..." ဆိုျပီး
ရပ္ကြက္ထဲမွာ
တခ်ိဳ႕ ဇနီးမယားေတြပါးစပ္အရသာခံၾကတာမ်ိဳးအတြက္နဲ႕ေတာ႔
ဒီေနရာကို ငါဘယ္ထြက္လာပါ႔မလဲ
မိအုိဖအိုေတြရိွေနစဥ္မွာ
အဆင္ေျပေျပ အေၾကြးကင္းကင္းရိွေနေစခ်င္တာအတြက္
ငါ႔ဆႏၵေတြကို ကြပ္မ်က္ခဲ႔ရတာပါ
မိသားစုနဲ႕ အိမ္ကိုခဲြခြာခဲ႔
သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ တုိင္းျပည္ကုိခြဲခြာခဲ႔
အဲဒီအတြက္ ရမယ္႔ဆုလာဘ္ဟာ
စကၤာပူက ၾကိမ္ဒဏ္မ်ိဳးေတာ႔ မဟုတ္တန္ရာ
အသားမာတက္ေနတဲ႔လက္နဲ႕
ျပကၡဒိန္ေပၚက ေန႕ေတြကိုေရတြက္ရင္း
"ေလယာဥ္ပ်ံေတြျမင္ရင္ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္လို႕" ညည္းမိ
ဒါေပမဲ႔ သု၀ဏၰသွ်ံမဟုတ္ေတာ႔ ....
(၆)
ခုေတာ႔
အာရွက်ားေတြရဲ႕ ပါးစပ္ထဲက
အမဲသားတစ္ဖတ္
သြားၾကားညပ္ခဲ႔ရင္ခြင္႔လႊတ္ပါ
ဒါဟာ ဒ႑ာရီမဟုတ္ပါဘူး
အာရွတုိက္ရဲ႕တစ္ေနရာက
ျမံဳေနတဲ႔ အနာေတြပါ
ရင္းေနတဲ႔အနာေတြပါ။ ။
ၾကည္ေမာင္သန္း
No comments:
Post a Comment
လာႀကည့္ၿပီးတစ္ခုခုေ၀ဖန္ခဲ့ေပးပါ...